Home

Contact

Info over eieren, plus assortiment

Nieuws

Ontstaan van een ei

Recepten

Wist u dat?

Kwaliteit

Persberichten

Duurzaam

HET ONTSTAAN VAN HET EI

Het ei wordt geleidelijk gevormd gedurende een periode van ongeveer 25 uur. Veel organen en systemen dragen bij in het proces waarbij uit de grondstoffen in het voeder van de hen de stoffen ontstaan die onderdelen van het ei vormen.

De eierstokken

De hen heeft, in tegenstelling tot de meeste dieren, slechts één werkende eierstok - de linker - die is gelegen in de lichaamsholte vlakbij de ruggegraat. In de vruchtbare periode heeft de vrouwelijke kip tot ongeveer 4000 zeer kleine eicellen (voortplantingscellen) waarvan enkele zich kunnen ontwikkelen tot volledige dooiers als de hen geslachtsrijp is. Elke dooier wordt omgeven door een dun-wandig vliesje of follikel dat aan de eierstok vastzit. Dit vliesje wordt rijkelijk voorzien van bloed.

De eileider

De rijpe dooier komt vrij als het zakje breekt, en wordt opgevangen door de trechter van de linker eileider. (de rechter eileider functioneert niet.) De linker eileider is een kronkelend buisje van ongeveer 80 centimeter lengte. Hij is te verdelen in vijf apart te onderscheiden delen met elk een specifieke functie, zoals is samengevat in tabel 1.

Tabel 1.

Functies van de verschillende delen van de eileider van de hen.
Deel van de eileider	Geschatte tijd die het ei doorbrengt in dit gedeelte	Functies van de delen van de eileider
1. Trechter (infundibulum)	15 minuten	Ontvangt de dooier van de eierstok. Als levend sperma voorkomt, vindt de bevruchting hier plaats. (commercieel geproduceerde consumptie-eieren worden niet bevrucht).
2. Eiwit vormend deel	3 uur	Albumine (wit) wordt afgescheiden en er vormt zich een eiwitlaag rond de dooier.
3. Vlies vormend deel	1 uur	Binnenste en buitenste schaal-membramen worden toegevoegd, zowel als wat water en enkele minerale zouten.
4. Schaal vormend deel	21 uur	Eerst wordt wat water toegevoegd, waardoor het buitenste wit dunner wordt. Dan wordt het materiaal voor de schaal toegevoegd (voornamelijk calcium carbonaat). Er kunnen ook pigmenten worden toegevoegd om de schaal bruin te kleuren
5. Vagina/Cloaca	minder dan 1 minuut	Het ei passert dit deel voor het leggen. Er is geen andere functie bekend bij het ontstaan van het ei.

Een ei van gemiddelde grootte (inhoud 50 gram eetbaar ei) bevat aan voedingsmiddelen:

6,3 gram proteïne.	Eiwit is van hoogwaardige kwaliteit en makkelijk verteerbaar.
0,6 gram koolhydraten.
5,0 gram vet.	(Waarvan 0,21 g cholesterol.) Vrijwel al het vet in het ei bevindt zich in de dooier en is makkelijk verteerbaar.
Vitamines	Eieren bevatten alle vitamines behalve vitamine C. Ze zijn vooral rijk aan vitamine A, D en B12 en bevatten ook B1 en riboflavine.
Mineralen.	Eieren zijn een goede bron van ijzer en fosfor en tevens van calcium, koper, jodium, magnesium, mangaan, kalium, natrium, zink, chloride en zwavel.

EIDOORSNEDE




Modern voedingsonderzoek wijst uit:

EIERCONSUMPTIE GEEN RISICO VOOR HART- EN VAATZIEKTEN.

Steeds meer voedings wetenschappers concluderen dat de hoeveelheid cholesterol die geconsumeerd wordt niets te maken heeft met de hoeveelheid cholesterol in het bloed. De lever regelt het niveau van Cholesterol in het bloed. Als gezonde mensen wat meer cholesterol in hun voeding krijgen dan ze gewend zijn, wordt er in de lever wat minder aangemaakt dan gebruikelijk. Als de consumptie van cholesterolbevattende voedingsmiddelen verminderd wordt, gaat de lever meer cholesterol aanmaken. Zo blijft er een gezond evenwicht gehandhaafd.
Van het vet in een kippenei is meer dan de helft enkelvoudig of meervoudig onverzadigd. Deze typen leiden niet tot verhoging van het hart- en vaatziekten risico. Er is volgens de moderne voedingswetenschap dan ook geen enkel bezwaar tegen de consumptie van eieren. Integendeel, iemand die voldoende eieren eet voorziet zichzelf op smakelijke en eenvoudige wijze van belangrijke voedingsstoffen.

Voor meer achtergrond informatie:
Productschappen Vee, Vlees en Eieren
afdeling PR/Voorlichting
Postbus 5805
2280 HV Rijswijk


KWALITEITSCONTROLE

Eieren bestemd voor de verse markt en verkocht in de schaal moeten voldoen aan strenge normen om er zeker van te zijn dat alleen eieren van hoge kwaliteit de consument bereiken.

De eerste stap in het proces van kwaliteitscontrole is het verwijderen van eieren met duidelijke gebreken. De meest gebruikte techniek bij daarop volgende kwaliteitstesten van de overige eieren is het schouwen. Hierbij worden eieren over een heldere lichtbron geleid waardoor inwendige gebreken en tot dan toe niet ontdekte gescheurde of zwakke schalen zichtbaar worden. Inwendige gebreken die d.m.v. schouwen vaak zichtbaar kunnen worden gemaakt zijn o.m. bloed- en vleesstippen, vergrote luchtkamers en erg dun eiwit.

Er worden ook monsters van eieren genomen om de versheid van het ei en de kleur van de dooier te bepalen. Deze eieren worden gebroken op een vlak oppervlak en de hoogte van het dikke albumine wordt gemeten met een micrometer. Uit deze hoogte en het gewicht van het ei wordt de waarde ervan in eenheden van Haugh berekend. Hoe verser het het ei, hoe hoger de waarde in eenheden van Haugh. De kleur van de dooier wordt gecontroleerd aan de hand van een vereiste kleurnorm (Roche kleurenwaaier).

Hoewel de omschrijvingen per gebied kunnen verschillen, moeten eerste kwaliteit kippeëieren over het algemeen vers zijn, vrij van bloedstippen en andere ingekapselde deeltjes bij het schouwen, en ze moeten niet bebroed zijn. De schaal moet schoon en gaaf zijn en niet misvormd.

Het voornaamste verschil tussen eieren van tweede soort en van eerste soort is dat de schalen van eieren van de tweede soort gescheurd en misvormd mogen zijn, mits het schaalmembraan intact is. Ze mogen ook minder vers zijn, wat aangegeven wordt door een vergrote luchtkamer en waterig wit, maar ze moeten vrij van bederf zijn. Eieren van tweede soort mogen alleen verwerkt worden in de Eiproduktenindustrie.

Eieren die niet voldoen aan de eisen voor eerste soort of eieren van tweede soort zijn niet geschikt voor menselijke consumptie. Voorbeelden van dergelijke eieren zijn die met grote bloedplekken of andere ingekapselde deeltjes, rotte eieren en eieren met open breuk.


KWALITEIT VAN HET EI IN DE WINKEL EN THUIS

De HACCP-code (een zeer strenge regelgeving om de veligheid en kwaliteit van consumptiemiddelen te waarborgen, deze regelgeving is dus ook verplicht voor eierenhandel) heeft voornamelijk betrekking op de invloed van de producent op de kwaliteit van het ei. Winkeliers en consumenten kunnen kwaliteitsverlies van het ei echter ook tot het minimum beperken als ze zich aan een aantal basis richtlijnen houden.

De manier waarop eieren bewaard worden is net zo belangrijk als hoe lang ze in voorraad gehouden worden. Eieren kunnen in één dag bij kamertemperatuur net zo veel achteruitgaan in kwaliteit als in 4 of 5 dagen in de koelkast.

Winkeliers zouden opslag in de buurt van sterk geurende voedingsstoffen moeten vermijden omdat eieren door de poreuze schaal - in een eierschaal zitten 6.000 tot 8.000 minuscule gaatjes - gemakkelijk geurtjes over kunnen nemen. Tevens zouden ze de eieren niet in de zon moeten zetten, en de voorraad altijd opnieuw rangschikken (d.w.z. de oude voorraad voor de verse eieren zetten zodat alle eieren zo vers mogelijk zijn bij verkoop).

De consument moet nooit ruw omgaan met eieren en ze nooit achterlaten in warme voertuigen. Thuis kunnen eieren het best bewaard worden in de koelkast in hun verpakking. Het verpakkingsmateriaal biedt bescherming tegen beschadiging, vertraagt vochtverlies en helpt het absorberen van de geuren van sterk ruikende levensmiddelen voorkomen.